دهان
دهانی که بی موقع باز می شود
| ||
|
من شاعرم شاعری که هرگز شعری نسروده است
بلکه زندگی اش را چون شعری گذرانده؛
شعری بلند
و سراپا شوق و پریشانی.
من نه شاعر کلمات
که شاعر لحظاتم
لحظه های زندگی.
و تو بهانه شعر منی؛
بهانه زندگی.
![]() وبلاگ برتر در تاپ بلاگر |
|
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |